In de jaren tachtig volgde ik enkele jaren avondschool fotografie in de academie. Toevallig had ik effe daarvoor de auto biennale gezien in het middelheim. Er was één werk dat er buitenuit stak. Een compositie van een reeks autoruitenwissers geplaatst boven het wateroppervlak van de vijver. Ze bewogen onafhankelijk van elkaar en aangedreven door een zonnecel. Niet allleen was dit het meest poetische werk van de hele bienale maar ook het meest absurde. Bleek nu dat de gast die in de avondschool les gaf de kunstenaar was die dit werk had gemaakt. In de periode dat ik er les volgde realiseerde HUGO ROELANDT (de kunstenaar waar het hier over gaat) een tweede bijdrage aan de volgende biennale. Aan de achterkant van het Muhka trok hij een voetpad door naar de toppen van de derde verdiepo of beter gezegd van de tweede naar de derde dimensie. Onverwachts is HUGO verleden jaar voor de zomer overleden. Op dit moment loopt er een eerste deel van zijn overzichtstentoonstelling in Object Exhibitions op de Kleine Markt 7-9. Als ik je dit jaar iets kan aanraden is het deze tentoonstelling. Ik heb zelden een kunstenaar ontmoet met de zelfde intentiteit als Hugo Roelandt. Het voelde aan alsof je werd aangesloten op een ander electriciteitsnetwerk. En als er één kunstenaar zou kunnen klagen dat hij onderschat werd dan is het HUgo Roelandt. Neem dit maar van mij aan. Eeen grote meneer. MRC HOLTHOF en LYDIA VAN LOOK de curator en Hugo zijn vrouw komen naar de studio.

 http://objectif-exhibitions.org/