|
"Hoe democratisch zijn de 'interface nazis'?" moet Linus Torvalds zich hebben afgevraagd toen hij zijn suggesties voor Gnome opstuurde. Gnome is een desktopomgeving op het Linux systeem, die gebruiksvriendelijkheid hoog in het vaandel draagt, en daarin soms te ver gaat. Een geroutineerde gebruiker heeft het daardoor juist moeilijker om bij de juiste menu-keuzes te komen. Instellingen of keuzemogelijkheden vallen soms zelfs gewoon helemaal weg, omdat de gebruiker toch te dom is om er mee om te gaan. Dat wekt nogal wat wrevel bij professionele gebruikers, en ook bij Linus, die hen ooit bekritiseerde met de voorvermelde (bovenvermelde) term. Hij nam nu de proef op de som en stuurde wat code op die zijn inziens een verbetering zou zijn aan Gnome. Dat kan omdat het Gnome project software is waarvan de broncode beschikbaar is (open source), en bovendien toestemming geeft voor veranderingen onder de GPL licentie ("Free Software") Toen riep Linus trouwens de gebruikers op om over te schakelen naar KDE. Dat ging in tegen de stroming om steeds meer Gnome als standaard te installeren op Linux systemen, soms ten koste van KDE zoals bij de Suse distributie. KDE was vooral bij Europese Linux versies veelgebruikt, en Gnome eerder bij de Amerikaanse als Red Hat. Inval bij dj's De politie viel op een gewelddadige manier binnen bij de "Aphilliates studio" in Atlanta. Dat is een bedrijf van drie hiphop dj's die gespecialieerd zijn in "mixtapes". Dat zijn CD's die remixes bevatten waarin dj's hun mix en rap capaciteiten botvieren, en daarbij soms over bestaande trax heen rappen. Geleidelijk aan werden dat soort mixes zo populair dat de platenfirma's opzettelijk stukken master lekten naar die dj's om hun nieuwe releases te testen. De reakties die ze uit dat mixtapes-milieu kregen, gebruiken ze als input voor hun eigen officiele release campagne. Eigenaardig genoeg zit de belangenvereniging van de platenmaatschappijen, de RIAA, zelf achter deze raid.Het ging volgens plaatselijke media zo ver dat RIAA leden in herkenbare jasjes na de raid de CD's kwam ophalen die in beslag genomen werden, om ze over te brengen naar de plek waar ze onderzocht zouden worden. Ze gedroegen zich alsof het om een inval in een illegale piraat-perserij ging. Er werden door de politie behalve 25.000 cd's ook auto's, opname-apparatuur, computers en bankafschriften in beslag genomen. Waarom besteedden de platenfirma's zo veel werk uit aan zo'n alternatief hiphop fabriekje? Volgens de New York Times zou dat wel eens kunnen liggen aan de verarming van de muziekindustrie zelf. Fenomenen die ook hier bekend zijn: steeds meer overnames in de sektor van de platenmaatschappijen doet minder artiesten aan de bak komen. Er is geen circuit van kleinere firma's meer over waardoor beginnende artiesten geen stap voor stap parcours meer kunnen afleggen. Ook de media zijn zo mainstream dat dat geen testcircuit meer vormt. En daarom was dat "straatniveau" van de mixtapes-cd's zo interessant en zelfs nodig voor de groten. Die cd's werden gebruikt in taxi's, verkocht in alternatieve platenzaken, gedraaid op de enkele kleinschalige radiostations, enz. Ze vormen een enige bron van betrouwbaar vooronderzoek, ver van de marketing-praatjesmakers en ja-knikkers binnen de grote platenmaatschappijen. De eigenaars van dit tussencircuit werden ondertussen rijk met hun positie, en begonnen ook steeds meer macht te krijgen. De mixtapes uitgaven haalden grotere oplagen dan de cd's van de originele artiesten wiens materiaal "uitgetest" werd. Ze haalden hoge posities in hip hop en r ∧ b charts. En veronderstel dat de hiphop artiesten rechtstreek naar hen zouden stappen ipv naar de platenmaatschappijen, eventueel gecombineerd met een videoclip-releases via YouTube of zo... En de eigenaars van die studio? Die waren de volgende dag alweer op vrije voeten en kregen aandacht van de media als nooit tevoren. Hun "gangster" imago is er alleen maar groter door geworden .. En nu de parlementsleden In het Verenigd Koninkrijk is bezig met het invoeren van Big Brother-achtige praktijken zoals het registreren van nummerplaten van auto's via automatische camera's en het onderzoeken van telefoons en mail. Dat gebeurt nogal systematisch als je aan 439.000 aanvragen voor aftappen van telefoonlijnen en e-mailadressen komt in iets meer dan een jaar tijd. Het gaat daarbij dikwijls over de informatie over de telefoongesprekken, zoals: met wie gebeld is, wanneer, hoelang, .. Er zijn bijna 800 instanties die een aanvraag mogen indienen, waaronder de geheime diensten, politiediensten, en allerlei overheidsinstanties die financiele zaken en fraude onderzoeken. De enigen die schijnen te ontsnappen aan de afluisterpraktijken zijn de parlementsleden, want het is door een wet van 1960 verboden om hen af te luisteren. Nu zou het voorstel zijn om de "Members of Parliament" of "MP"'s ook afluisterbaar te maken. Gekoppeld aan de inspanningen om een ID-card in te voeren, wekt het wrevel op. Tegenstanders spreken van een invasie op de privacy, en wijzen op de zowat 4.000 fouten en 67 verkeerd afgeluisterde gesprekken die gemeld werden. Een idee is vingerafdrukken nemen bij de ID-kaart die kunnen vergeleken worden met vingerafdrukken van een lijst van onopgeloste misdaden. Zo zouden burgers waartegen geen verdenking bestaat dus systematisch gescreend worden. |
Een van de bekendste sample programma's is waarschijnlijk "Tracker", dat nog dateert van de Amiga tijd, een goedkope Commodore homecomputer van de tijd van de "pc-boom". De volledige naam was "The Ultimate SoundTracker", geschreven in 1987 door Karsten Obarski. Het programma ging samen met de Amiga naar het museum, maar bezorgde de "Tracker" software wel zijn naam, en leeft nog voort in een zijtak als "ProTracker 5" op de pc. "Buzz" is een programma dat grote faam verwierf als opvolger. Buzz was een geprezen programma dat eind jaren 90 werd gemaakt door Oskari Tammelin. Officieel heette het eigenlijk "Jeskola Buzz". Het was een soort muziekstudio in software, gemaakt voor Windows. Het programma was modulair opgebouwd zodat je de modules met elkaar kon verbinden naar eigen keuze, en het signaal legde dan de weg af door al die modules. Het was gedeeltelijk voorzien van MIDI mogelijkheden. Veel enthousiaste gebruikers schreven zelf allerlei plugins en uitbreidingen. Het programma bleef een groot succes tot de versie van oktober 2000, wat de laatst uitgekomen versie zal blijven. De ontwikkelaar werkte aan de volgende versie maar een crash van zijn harde schijf in december van 2000 deed hem alle broncode verliezen, en hij had geen backups. Dat was het einde van de ontwikkeling van Buzz. Het programma kon nog gebruikt worden in de vorm dat het toen had, maar kan dus nooit meer verbeterd of veranderd worden. Er ontstonden een groot aantal "buzz-clones", zoals "Buzztard" voor Linux, en sommigen probeerden het programma te reverse-engeneeren. In het Duitstalige Linux User Magazine van februari staat een aantal artikels over muziekprogramma's op Linux, waaronder de commandline Ecasound en grafische front-end Ecawave, tot Firefly mediaserver. En Linux Format van februari heeft een hele roundup van sound trackers met "SoudTracker" als uitschieter, een programma dat dicht bij de sfeer van de originele "Tracker" zit. www.soundtracker.org Net zoals Buzz / Niet zoals Buzz Op de "laptoprockers"-blog was deze week een enthousiast artikel te lezen over een opvolger van Buzz op Windows, namelijk "Buzzlike". Het wordt gemaakt door Aaron Oxford, een Australier die bleef dromen over de kwaliteiten van Buzz, en die tussen zijn wat vervelende java en website programmeerwerk wat uitdagenders wilde doen. Hij bouwde als experiment in C++ een kern voor het programma dat met samples kon omgaan, en noemde het "VC". Even later werd het sourceforge project opgestart om een vrij programma te maken met een GPL licentie. Dat houdt in dat de broncode altijd bij het programma geleverd wordt, zodat het overal verspreid is en het voorval van Buzz zich niet kan herhalen. De GPL garandeert dat iedereen zijn eigen versie van het programma kan starten moest een bepaalde richting niet bevallen. Als gevolg daarvan werken een aantal mensen aan een Linux versie. VC staat voor VioLet Composer. De software is nog in een vroeg stadium, en zoekt nog medewerkers en testers. De site : buzz-like.sourceforge.net De blog met een interview: www.laptoprockers.eu/technology/p2/buzzlike-violet-composer/ iPhone: mijn of zijn? Er is evolutie in de discussie tussen Apple en Cisco over het gebruik van de naam "iphone". Cisco, een bedrijf vooral aktief op gebied van netwerk apparatuur, had die naam al in gebruik voor een toestel waarmee men kan bellen via het computernetwerk. Apple wil die naam voor zijn gsm-toestel gebruiken, dat dus helaas ook in de telefoon-markt zit. Apple zit met een hele reeks i-namen en had er best een proces voor over om de naam te kunnen gebruiken. Cisco spande idd midden januari een zaak in. Zij gebruiken de naam al sinds 2000, door de overname van Infogear. Die hadden iPhone als produkt, en zijn ook de oorsprong van de "i": nl als "infogear-phone". Maar nu komt er een verrassende overeenkomst uit de bus: Apple en Cisco zijn het eens geworden over het allebei gebruiken van de naam. Het ziet er zelfs naar uit dat ze ervoor gaan zorgen dat hun apparaten elkaar kunnen verstaan. Uitwisselbaarheid tussen apparaten van Apple en van Cisco zou een interessante combinatie kunnen worden voor de toekomst: een mobiele telefoon die kan verbinden op draadloze computer netwerken, en kan overschakelen op bellen via internet? Ook skype zoekt in die richting. Ze vagen in de VS dat de FCC de mobiele telefoon netwerken vrijmaakt. De telefoonoperatoren zouden verplicht moeten worden om ook andere bedrijven via hun netwerken diensten te laten aanbieden. Google verhuurt digitaal buro Google heeft zijn dienst opgestart om zakelijke gebruikers voor $50 per jaar per persoon software te laten gebruiken die op hun servers draait en die je gebruikt via internet. Het pakket bevat een eigen e-mail box, een "calendar", instant messenger, tekstverwerker, rekenblad, enz. Je hoeft de documenten niet op te slaan op eigen schijven omdat ze gewoon online blijven staan. Volgens berekeningen zou het de bedrijven meer dan 200 dollar per werknemer kosten als ze er de gewone software voor zouden kopen. Zelfs bedrijven die niet overstappen zullen verwachten dat de prijs van de MS office software gaat dalen. |