04/12/2003
Virus in bankautomaten
Behalve stemcomputers maakt Diebold ook nog systemen die gebruikt worden in bankautomaten. Van twee financiele instellingen werden automaten besmet door een virus. Ze draaiden een speciale Windows XP. De besmette machines begonnen hun netwerk af te zoeken naar andere machines om te besmetten. Dat verhoogde verkeer op het netwerk verontrustte de bewaking, en de besmette computers werden afgekoppeld.
Vroeger kwam zo'n besmetting niet voor omdat de machines draaiden op IBM's OS/2 of andere gespecialiseerde systemen.


Inbraak bij Debian
Er werd op 19 november ingebroken op de Debian servers. Debian is een niet-commerciele linux distributie. De inbraak werd vastgesteld op 20 november, net voor de lancering van 3.0 uitgave 2, die dan ook uitgesteld werd.
De mailinglist server, de bugtracking server, de cvs server, en de webserver werden van het net gehaald of vervangen door andere om ze grondig te onderzoeken. Mogelijk was de inbreker uit op de code van de nieuwe debian versie. De code stelen of inkijken kan op zich geen motivatie zijn, want een paar dagen later zou ze volledig beschikbaar worden. Mogelijk was de inbreker gewoon ongeduldig. Hij geraakte volgens een debian medewerker binnen op een van de servers en installeerde "suckit", een rootkit. Dat is een programma bestaande uit verschillende onderdelen, waaronder een "sniffer" die wachtwoorden afluistert, een "backdoor" die een geheime toegangsdeur openzet, en "hide" routines die dienen om zijn werking te verbergen.
Aangezien wachtwoorden afgeluisterd werden, waren die allemaal onbetrouwbaar geworden; iedereen moest nieuwe wachtwoorden krijgen. Alle medewerkers moesten hun computers controleren omdat het ene toestel kan gebruikt (en gekraakt) zijn om in het andere in te breken.

P2P arrestaties in Japan
Twee gebruikers van Peer-to-Peer software werden gearresteerd voor het uitwisselen van auteursrechterlijk beschermd werk. Een man van 41 had een film op het netwerk gezet, een 19-jarige een computerspelletje. Ook in andere aziatische landen wordt strenger opgetreden. De VS begon daar onder aandringen van de RIAA al vroeger mee, en speelt een belangrijke rol in het wereldwijd druk uitoefenen op andere landen.
In de VS zijn ze alvast tevreden over het strenge optreden: ze hebben het gebruik van uitwisselnetwerken als Kazaa teruggedrongen tot de helft.

Een vette licentie
Grote bedrijven gaan blijkbaar steeds meer op zoek naar een manier om uit hun zogenaamd "intellectueel eigendom" geld kunnen putten. Voor een bedrijf als MS is het bv moeilijk om nog te groeien; bijna alle pc's draaien op hun software, en het ziet er niet naar uit dat daar nog groei inzit. Door hun monopolie zijn ze echter in staat om de trend en daarmee dikwijls ook de standaard te zetten. De manier van indelen en gebruiken van een harde schijf door het bestandssysteem is daar een van; de afkorting FAT staat voor File Allocation Table, de inhoudstabel van de schijf dus. Toen er nieuwe opslagmedia uitgevonden werden, namen die meestal de manier van werken over die gebruikt werd door de marktleider, zodat hun produkten ook makkelijk gebruikt zouden kunnen worden in bv Windows. MS zou nu overwegen om fabrikanten te laten betalen voor het gebruik van het FAT-systeem. Zo zouden makers van geheugenkaarten 25 cent per kaartje moeten betalen om het te mogen formatteren met het FAT systeem, wat ook nodig is om er op voorhand data op op te slaan. Ze zouden tot 200.000 dollar aanrekenen voor dat recht. Maar niet alleen voor de media moet betaald worden. Voor elk apparaat dat dergelijke magnetische geheugens kan lezen of schrijven moet ook 25 cent per apparaat betaald worden. De FAT standaard is uitgevonden in de jaren 70. Toen diende die om computers, die basic programma's draaiden, gegevens op floppy te laten opslaan. Tot nu toe is er nooit geld gevraagd voor het gebruik van die FAT-standaard. Mogelijk is dit het begin van het opdiepen van patenten op standaar gebruikte technieken, en kunnen we meer extra kosten verwachten voor het toepassen ervan.

Ingesloten
De Thaise minister van financien had een afspraak om internationale vertegenwoordigers van nationale banken te ontmoeten. Ter plaatse aangekomen geraakte hij echter niet uit zijn BMW. De motor sloeg af, de airconditioning ook, en de deuren gingen op slot. Toen men probeerde een raam te openen reageerde de electronische bediening van de ramen niet. De inzittende minister en zijn chauffeur begonnen het al benauwd te krijgen en probeerden de aandacht te trekken van voorbijgangers. Uiteindelijk had iemand begrepen wat er aan de hand was, maar toen die een raampje probeerde in te slaan lukte dat niet omdat het gewapend glas was. Uiteindelijk kwam er een sloophamer aan te pas om het glas te breken. De minister kon terug ademen en kroop door het raam naar buiten.



.


.
.