|
In Oklahoma wordt een wet voorbereid die gebruikers moet beschermen tegen spyware, meekijkers die binnensluipen in je computer en er informatie uithalen en die mogelijk misbruiken. De wet krijgt de naam "Computer Spyware Protection Act". Er zijn miljoenen straffen voorzien voor wie allerlei slinkse middelen als virussen en verdoken software gebruikt om in je computer binnen te geraken zonder je toestemming. De wet maakt een interessante uitzondering voor leveranciers van software, hardware en ineternetdiensten. Software die je wel de toestemming gegeven hebt (door het klikken op "I agree" bij de licentieovereenkomst bv), heeft het recht preventief werk te doen op je computer, je computer van de nodige aanpassingen te voorzien, en je computer te onderzoeken op "illegaal" of "frauduleus" gedrag in verband met software of internetdiensten. Bovendien mogen ze ingrijpen door software te wijzigen, en zelfs te wissen. Microsoft heeft aktief meegewerkt aan het opstellen van de wettekst. Dit wordt echt interessant voor grote softwarebedrijven waar de gebruikers automatisch op "I accept" klikken, omdat ze anders zelfs niet kunnen beginnen werken met het bij de computer bijgeleverde systeem. Hier worden ze van betrokken partij plots ook politieman, rechter en beul. Treintje op batterijen Bij speelgoedtreintjes was het al langer gangbaar om met batterijen te werken. Nu zou in japan een trein ontwikkeld zijn die op superbatterijen werkt. De batterijen bestaan uit enorme reservoirs waterstof en zuurstof, en bij de verbinding van die twee komt de nodige energie vrij om de trein te doen rijden. Het voordeel is dat op stukken treintraject waar geen electriciteit is, toch met een trein gereden kan worden, zonder dat die een vuile dieselwolk uitstoot. Anderzijds zijn de zuurstof en waterstof vooraf door een energieverslindend proces gemaakt. De vervuiling verplaatst zich dus eerder dan dat ze opgelost wordt. Computer zonder klok ARM is ontwikkelaar van processoren voor computers en electronische apparaten. Ze hebben een processor klaar die geen "clock" gebruikt. De klok frequentie is het meest bekend als parameter in het vergelijken van de snelheid van werken tussen verschillende computers, en wordt bij huidige systemen meestal aangeduid in Gigahertz, bv 1,2 Ghz. De klok in de computer is eigenlijk een soort metronoom die de bewerkingen van de onderdelen op elkaar afstemt. Zonder klok werken heeft belangrijke voordelen: als de computer niets te doen heeft komt hij eigenlijk tot rust, en verbruikt veel minder stroom. De frequentie van de klok bij gewone computers heeft ook storende invloed op andere componenten, in audio apparatuur te vergelijken met de 50 Hz brom van het electriciteitsnet. |
WinterCorp, een databankspecialist, deed een onderzoek naar het gebruik van grote databanken. Ze stelden een lijst op met 175 databanken. Daarin duiken sinds kort steeds meer databanken op die op Linux draaien. De twee grootste databank leveranciers zijn IBM en Oracle. De groei van Linux als operating system waarop de databanken draaien is te verklaren door het gebruik van clusters. Waar men vroeger een zware Sun server kocht, koopt men nu een aantal gewone servers en installeert er een speciale Linux variant op, die de computers doet samenwerken als 1 groot geheel. De verliezer is dus duidelijk de verkoper van de hardware. En de winnaar lijkt te worden wie het best gebruik kan maken van die ontwikkeling. Niet toevallig zijn IBM en Oracle beide grote ondersteuners van Linux ontwikkelingen. Oracle stak bv nogal wat geld in het verbeteren van Linux, vooral op gebied van snelheid bij werken met grote massa's gegevens. Daardoor bouwden ze kennis op die ze nu mee verkopen via technische ondersteuning aan klanten die op Linux willen gaan werken. De inspanningen van IBM waren meer bekend, maar voorlopig lijkt Oracle meer vruchten te plukken: de meeste nieuwe grote databanken draaien op Linux, en daarvan de meeste op Oracle. Een voorbeeld van gegevens die worden opgeslagen in zo'n databanken: World Data Centre for Climate (WDCC) en het Duitse "German Climate Computing Centre" (DKRZ) in Hamburg, gebruiken ze om gegevens over het klimaat op te slaan. Er zit 115 Terabyte opslagruimte in die uitsluitend is voorbehouden voor het maken van simulaties. Die moeten klaar zijn tegen 2007, wanneer het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) binnen de Verenigde Naties zijn rapport publiceert. Dit is wel een typisch voorbeeld van een zogenaamde supercomputer. Deze computer word beheert door "Max Planck-instituut" en neemt, samen met de randapparatuur, 750 vierkante meter in. Die randapparatuur bestaat uit extra opslag, in de vorm van disks en tapes. De tapes zijn ondergebracht in een soort taperobots, die de juiste tape aan de computer aanleveren als in een reusachtige cd-wisselaar. De totale opslagcapaciteit zit daarmee nog een graad boven de Terabyte grens; namelijk meer dan 6 Petabyte Titels voor Google Volgens de New York Times heeft Google en het internet invloed gehad op de manier van schrijven en vooral de manier van titels kiezen. Door in de titel beeldspraak te gebruiken is er minder kans dat het artikel gevonden wordt door iemand die Google gebruikt om iets op te zoeken. Aangezien de meeste lezers nu niet meer op de site komen om die bepaalde site of krant te lezen, maar via een zoekmachine, wordt de stijl aangepast. Alles wordt droger, saaier, zegt waar het over gaat, en vooral de titels worden voorzichtig gekozen. Ook de namen van de rubrieken worden aangepast om meer exact weer te geven waar het over gaat, of althans om meer kans te hebben gevonden te worden door iemand die in Google een zoekterm intikt. . |